Liburan ing Omahe Mbah

Pas preian sekolah, aku lan keluarga niate nemoni mbah kakung lan sederek sak dina-dina. Ing tengah-tengah perjalanan kita wiwit krasa kesel lan mandheg ing restoran Sawise kesel wis ilang, kita nerusake perjalanan kanthi santai.

Satekane ing Blitar jam 18.19 WIB langsung sholat ing kono lan dhahar, yaiku sosis ayam lan bakso. Jagung lan liya-liyane, amarga bengi iku pas malem tahun baru kanggo keluargane mbah. kita rencana mangan bareng

Sawise jam 23.15, aku weruh kembang api lan mriksa swara ing papan wisata alas ing kutha Blitar Sawise awan wis esuk, wis jam 02.01 aku mulih.

ngandika lik

"Ayo mulih, wis meh esuk." ajak e budhe marang aku .

Aku mangsuli

"nggeh Dhe" aku jawab kanthi alus

tekan omahe simbah. Acarane diterusake karo nyanyi bareng sedulur nganti subuh, sakwise sholat Subuh banjur turu.

Sakdurunge budhal malem taun baruan, aku ana acara sekolah, yaiku kemah Pramuka, ning kono aku turu sekolah lan dolanan game sing seru aku nginep ing sekolah 2 dina 1 bengi lan sore aku langsung mulih daleme mbah kulo wingi kulo pengen dateng mbah wonten acara ing sekolah lancar, wonten acara bakar-bakar, mangan bareng, maen bareng, ngedegake tenda, merintis sampek mbengi nanging kenang-kenangan iku aji banget lan ing malem tahun baru iki aku bisa nginep ing omahe mbah putri lan nginep karo sedulur-sedulurku aku seneng banget lan seneng karo preian taun iki akeh acara sing aku melu lan salah sijine. arep menyang omahe eyange aku seneng banget amarga bisa ketemu karo adhik-adhikku Ki lan mbahku bisa mangan bareng lan ndeleng kembang api bareng.

Saderengipun kula wangsul dhateng Tulungagung, mboten kesupen kula lan keluarga mampir wonten ing pasar ingkang caket kaliyan griyanipun mbah putri, amargi kula lan kulawarga niate tumbas woh-wohan inggih menika nanas ingkang kula tresnani.

ibu ngandika

"Ora ana nanas. Woh apa sing arep diganti?" ibuk takon marang aku

Aku mangsuli

"Aku mung pengin alpukat bu" aku milih kanthi buah kesenengan ku

Ibu uga tuku alpukat kanggo aku lan Ibu tuku sawetara barang, aku lan kulawarga mulih menyang omahe Mbah kanggo siap-siap amarga sore iki aku bali menyang Tulungagung

Aku mulih watara jam 16:24 sadurunge mulih

Eyang takon marang aku “Ati-ati ing dalan sekolah sing bener, aku isih kangen karo kowe, nanging aku kudu sekolah sesuk”. mbah mangsuli kanthi sedih

Wangsulanku “Inggih Bu, kula ugi kangen Mbah, sesuk kula sekolah”. aku jawab kanthi alus marang Mbah

Dina iku aku lan keluargaku kudu mulih amarga sesuk wis sekolah

Aku mangkat, seneng banget amarga sesuk aku bisa bali sekolah lan ketemu karo kanca-kanca aku bakal crita babagan liburanku ing omahe mbahku sing nyenengake.

Tekan ngomah wanci maghrib aku langsung adus lan sholat

Sayange mung sewengi lan kulawarga kudu mulih. Sanadyan rasane angel ditinggal mbah merga preian sekolah wis rampung.